Munur á milli breytinga „07. Regla - Táknrýmið er aðlagað sögunni“
Jump to navigation
Jump to search
Lína 14: | Lína 14: | ||
|text=Algengt er að heyrnarlausir lesendur aðlagi táknrýmið þegar þeir lesa fyrir heyrnarlaust barn svo þeir haldi athyglinni. Lesandinn gæti til dæmis: | |text=Algengt er að heyrnarlausir lesendur aðlagi táknrýmið þegar þeir lesa fyrir heyrnarlaust barn svo þeir haldi athyglinni. Lesandinn gæti til dæmis: | ||
− | + | *táknað á líkama barnsins (t.d. táknið KISA er gert á andliti barns); | |
− | + | *táknað beint á bókina eða á einhverja mynd | |
− | + | *notað t.d. próform fyrir BÍL ofan á mynd af bíl í bókinni og svo hreyft próformið (höndina) meðfram veginum sem er á myndinni, eins og bíllinn sé akandi á veginum. | |
− | + | *pabbi nokkur er að lesa sögu um Rauðhettu. Sagan endar á því að sögupersónan og amman borða köku saman. Pabbinn spyr: Ertu svöng? Dóttir hans svarar játandi. Þá tekur pabbinn kökusneið í þykjustunni úr myndinni sem sögupersónan og amman borða og færir dóttur sinni hana. | |
Staðsetning táknanna fer eftir áhuga barnsins, eftir innihaldi bókarinnar og aðstæðum við lestur. Aðlagað táknrými hjálpar barninu að tengjast sögunni og því líður vel með ritaða textann. | Staðsetning táknanna fer eftir áhuga barnsins, eftir innihaldi bókarinnar og aðstæðum við lestur. Aðlagað táknrými hjálpar barninu að tengjast sögunni og því líður vel með ritaða textann. | ||
}} | }} |
Útgáfa síðunnar 18. apríl 2012 kl. 13:51
Regla 7
15 principles for reading to deaf children
Tengdir flokkar
[[:category:{{{related1}}}|{{{related1}}}]]
-
[[{{{related3}}}]]
Höfundaréttur
{{{copyright}}}
7. Heyrnarlausir lesendur aðlaga táknrýmið þannig að það passi sögunni
Algengt er að heyrnarlausir lesendur aðlagi táknrýmið þegar þeir lesa fyrir heyrnarlaust barn svo þeir haldi athyglinni. Lesandinn gæti til dæmis:
- táknað á líkama barnsins (t.d. táknið KISA er gert á andliti barns);
- táknað beint á bókina eða á einhverja mynd
- notað t.d. próform fyrir BÍL ofan á mynd af bíl í bókinni og svo hreyft próformið (höndina) meðfram veginum sem er á myndinni, eins og bíllinn sé akandi á veginum.
- pabbi nokkur er að lesa sögu um Rauðhettu. Sagan endar á því að sögupersónan og amman borða köku saman. Pabbinn spyr: Ertu svöng? Dóttir hans svarar játandi. Þá tekur pabbinn kökusneið í þykjustunni úr myndinni sem sögupersónan og amman borða og færir dóttur sinni hana.