15. Regla - Væntið þess að barnið verði læst og skrifandi

Regla 15

15 principles for reading to deaf children

Efnisflokkur

15 leiðbeinandi reglur um lestur fyrir heyrnarlaus börn

Tengdir flokkar

[[:category:{{{related1}}}|{{{related1}}}]]

Tengdar síður

Niðurlag

-

[[{{{related3}}}]]

Tengd erlend verkefni

Höfundaréttur

Laurent Clerc National Deaf Education Center

15. Heyrnarlausir lesendur vænta þess að barnið verði læst og skrifandi

Síðast en ekki síst þarf að hafa jákvæða trú á hæfni barnanna. Einn rannsakandi skoðaði heyrnarlausan kennara sem var þekktur fyrir að „framleiða“ góða og áhugasama lesendur (Whitesell, 1991). Markmið hans var að finna út hvaða námsleiðir og gjörðir kennarans væru mikilvægastar. Eftir að hafa fylgst með kennaranum í langan tíma taldi rannsakandinn sig hafa fundið lykilinn:

Kennarinn vænti þess að börnin verði læs og skrifandi!

Heyrnarlausir foreldrar hafa jákvæða trú á hæfileika barnsins. Flestir foreldrar lesa ekki fyrir börnin sín vegna þess að þau vilja kenna þeim ritmálið eða hvernig eigi að lesa heldur vilja foreldrarnir deila ást sinni á bókum. Þeir vilja vera nálægt börnunum sínum, eyða góðum tíma með þeim, auka þekkingu þeirra á umheiminum, styðja þroska ímyndunarafls þeirra og í mörgum tilvikum deila ást sinni á bókum. Þegar David R Schleper spurði heyrnarlausa foreldra hvort þeir héldu að börn þeirra yrðu læs á ritmálinu var svarið hjá öllum: „Auðvitað“. Aldrei var vafi á því.

Heimilid

Whitesell, K.M. (1991). Reading between the lines: How one deaf teacher demonstrates the reading process. Unpublished doctoral dissertation, University of Cincinnati, OH.