Umvafin englum - táknmálsútgáfa
Umvafin englum
Þýðing: Árný Guðmundsdóttir pg Kolbrún Völkudóttir
Kvikmyndataka: Tómas Á. Evertsson
Það má svo sem vera
MÖGULEIKI
að vonin ein
VON
hálf veikburða sofni í dá.
HVERFA SOFNA HVERFA
Finnst vera eitthvað
LÍÐUR EITTHVAÐ
sem íþyngir mér
ERFITT MIG
en svo erfitt í fjarlægð að sjá.
ERFITT ÞOKA
Það gilda má einu
(VEIT) svipbrigði
hvort ég áleiðis fer
ÉG HALDA ÁFRAM
eða staldra hér ögn við og bíð.
„EÐA“ BÍÐA HÉR
Þótt tómið og treginn
TÓMT TOGA-MIG-SÁRT
mig teymi út á veginn
DRAGA-MIG
ég veit ég hef alla tíð...
ÉG VEIT FORTÍÐ-ÆFI
verið umvafin englum
LALLA ENGLAR
sem að vaka hjá
UMHVERFIS
meðan mannshjörgun hrærast
ÞIÐ HJARTA SÁRT
þá er huggun þar að fá.
GETA MÓTTAKA HUGGUN
Þó að vitskert sé veröld
HEIMUR ERFITT
Þá um veginn geng ég bein
VEGUR ÉG GANGA
því ég er umvafin englum
ENGLAR UMHVERFIS PASSA
aldrei ein – aldrei ein
ALDREI EIN ALDREI EIN
svo endalaus ótti
ENDALAUS ÓTTI
við allt sem er
ÓTTI ALLT ER
og alls staðar óvini að sjá.
SJÁ SJÁ MÓTI-MÉR (x2)
Veðrin svo válind
VEÐUR VINDUR-VONT
og víðáttan grimm,
ÞIÐ GRIMM
ég vil fría mig skelfingu frá.
ÉG ÓTTI FORÐAST
Í tíma og rúmi
NÚNA
töfraorðin mín
KRAFTAVERK LJÓÐ MITT
og tilbrigðin hljóma svo blíð.
TÁKNA SKYNJA-ÞIÐ BLÍÐ
Líst ekki að ljúga
ÐÖSS LJÚGA
mig langar að trúa
ÉG BIDD TRÚA
að ég hafi alla tíð...
ÉG VEIT FORTÍÐ-ÆFI
verið umvafin englum
LALLA ENGLAR
sem að vaka hjá
UMHVERFIS
meðan mannshjörgun hrærast
ÞIÐ HJARTA SÁRT
þá er huggun þar að fá.
GETA MÓTTAKA HUGGUN
Þó að vitskert sé veröld
HEIMUR ERFITT
Þá um veginn geng ég bein
VEGUR ÉG GANGA
því ég er umvafin englum
ENGLAR UMHVERFIS PASSA
aldrei ein – aldrei ein
ALDREI EIN ALDREI EIN